DZIECIĘCE KLIMATY: Mądra miłość Janusza Korczaka

Korczak był prekursorem działań na rzecz praw dziecka i całkowitego równouprawnienia dziecka... moją zmorą na studiach pedagogicznych ( również był)... O rodzicielstwie bliskości pewnie nie słyszał, stworzył pedagogikę mądrej miłości... miłości opartej na budowaniu relacji z dzieckiem poprzez spotkania, zaufanie i dialog... Dziś, gdy jestem mamą, wiele jego myśli jest dla mnie wskazówkami, rodzicielskimi drogowskazami na wychowawczej drodze... Dlaczego szanuję Korczaka? Bo on szanował wolność dziecka i jego potrzeby. Mówił o potrzebie porozumienia i współpracy z dzieckiem, o akceptowaniu trudu jego rozwoju. Zwracał uwagę na potrzebę zrozumienia i czułości dla dziecięcego bólu i krzywdy. Podkreślał "INTUICJĘ MACIERZYŃSKIEGO SERCA". Uczy takiego patrzenia na dziecko, by dostrzec i zrozumieć jego potrzeby. Korczak akceptował dziecko takie, jakie ono było, stworzony przez niego system oparty na zaufaniu, ukochaniu i szacunku, uczył jak kochać dzieci, jak dostrzec pełnię małego człowieka, jego potrzeby, możliwości...

 

Prośba dziecka – Janusz Korczak 

1) Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony. 

2) Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję - poczucia bezpieczeństwa. 

3) Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe. 

4) Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuje postawę głupio dorosłą. 

5) Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy. 

6) Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.

7) Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości. 

8) Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga ! 

9) Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę. 

10) Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy. 

11) Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi. 

12) Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy. 

13) Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa. 

14) Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w ciebie. 

15) Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej. 

16) Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są. 

17) Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło. 

18) Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy. 

19) Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało. 

20) Nie bój się miłości. Nigdy. 

„Mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi”

"Dzieci nie są głupsze od dorosłych, tylko maja mniej doświadczenia"

"Szukaj własnej drogi. Poznaj siebie, zanim zechcesz dzieci poznać. Zdaj sobie sprawę z te­go, do cze­go sam jes­teś zdol­ny, za­nim dzieciom poczniesz wyk­reślać zak­res praw i obowiązków. Ze wszys­tkich sam jes­teś dziec­kiem, które mu­sisz poz­nać, wycho­wać i wyk­ształcić prze­de wszystkim."

"Szacunku dla bieżącej godziny, dla dnia dzisiejszego. Jak będzie umiało jutro, gdy nie dajemy żyć dziś świadomym, odpowiedzialnym życiem? Nie deptać, nie poniewierać, nie oddawać w niewolę jutra, nie gasić, nie śpieszyć, nie pędzić."

"Wychowanie dziecka to nie miła zabawa, a zadanie, w które trzeba włożyć wysiłek bezsennych nocy, kapitał ciężkich przeżyć i wiele myśli…"

"Umysł dziecka - las, którego wierzchołki lekko się poruszają, gałęzie splatają, liście drżąc dotykają."

„Dziecko jest pergaminem, szczelnie zapisanym drobnymi hieroglifami, których część tylko zdołasz odczytać, a niektóre potrafisz wytrzeć lub tylko zakreślić i własną zapełnisz treścią.”

"Dziecko jest pełnym człowiekiem, a nie kandydatem na człowieka"

"Kochaj i da­waj przykład."