DZIECIĘCE KLIMATY: MAMA

 Anna Świrszczyńska 

MACIERZYŃSTWO

Urodziłam życie.

Wyszło krzycząc z moich wnętrzności

i żąda ode mnie ofiary z mojego

życia jak bóstwo Azteków.

Pochylam się nad małą kukiełką

patrzymy na siebie, czworgiem oczu.

- Nie zwyciężysz mnie - mówię.

Nie będę jajkiem, które rozbijesz

wybiegając na świat,

kładką, po której przejdziesz do własnego życia.

Będę się bronić.

Pochylam się nad małą kukiełką,

spostrzegam

drobny ruch drobnego paluszka,

który jeszcze tak niedawno był we mnie,

w którym płynie pod cienką skórą

moja własna krew

i oto zalewa mnie

wysoka, jasna fala

pokory.

Bezsilna, tonę.

Czy to samą siebie tak wielbię:

w owocu mojego ciała,

czy oddaję się na ofiarę

ludożerczemu bóstwu instynktu?

Skądże wezmę siły, by się oprzeć

temu, co tak bardzo słabe?

Potrzebna małej kukiełce jak powietrze,

daję się bez oporu połknąć miłości,

jak powietrze daje się połykać

jej drobnym, chciwym życia płucom.