DZIECIĘCE KLIMATY: Pragnę

- Spokojnie, wszystko się ułoży.

- Poczekaj, teraz już tylko będzie lepiej.

- Cierpliwości.

- Karma wraca.

Się nasłuchałam ostatnio... Generalnie wniosek jest jeden mam cierpliwie czekać, aż los się do mnie uśmiechnie. Nie popędzać niczego i nikogo... Wszystko będzie lepsze w bliżej nieokreślonej przyszłości. Może jutro, a może za rok lub dwa... Jestem silna, tyle przeszłam dam sobie radę ze wszystkimi przeciwnościami losu... Tylko wiecie niecierpliwa też jestem i trochę biernie czekać, aż los się do mnie uśmiechnie i rzuci z błyskiem w oku hej babe to twój czas, to nie umiem i nie chcę. Bo tak można czekać, czekać i się nie doczekać...

Popijam małymi łyczkami tą swoją czarę goryczy i patrzę w dal... Staram się by smutki i trudy dnia codziennego nie przysłaniały mi życia.

Przeszłość odcięłam grubą kreską, nie oglądam się za siebie. Przeskakuję kłody niczym górska kozica

Pożyczam od córki kolorowe mazaki i projektuję swoje szczęście. Koślawe jest i zezowate lekko... nigdy nie miałam talentu plastycznego, a szczęście nie tak łatwo zmalować.

Życie to sztuka wyborów, ciąg przyczynowo-skutkowy, ciągła walka radości i frustracji...

Nie ma nowego życia po rozwodzie. Jest to, które jest... Szczęście muszę zdefiniować sama. Bez użalania się nad sobą i bez rozpamiętywania przeszłości.

Jestem taka szczęśliwa, jak sobie pozwalam być. Staram się żyć, a nie tylko próbować przeżyć... Nie mam zamiaru udawać zadowolenia tylko i wyłącznie ze strachu przed zmianą.

Podjęłam ostatnio decyzję mam prawo być szczęśliwą. Mam odwagę pragnąć... i pragnę.