Zwolnić
„Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna.” Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym.”
Danuta Szaflarska
Mój cytat na dziś, na jutro... na najbliższy czas. Chronicznie niewyspana, przemęczona, spragniona słońca... niczym Don Kichot z wiatrakami, z 24 godzinną dobą walcząca... Przytłoczona nadmiarem obowiązków, problemów... w ciągłym biegu... Estetka w mej duszy się buntuje. Za dużo szarości, dramatu, nijakości i łatania dziur w czasoprzestrzeni na prędce... Czas się zatrzymać... zwolnić... głębiej oddychać. Łapać chwile ulotne jak ulotka, niczym gąbka chłonąć codzienność całą powierzchnią... Rozluźnić każdy milimetr ciała i odzyskać życie, które gdzieś w tym pędzie umknęło... Od ogółu zwrócić się do szczegółu... Na nowo odkryć magię dnia codziennego, radość z rzeczy małych, delektować się poezją bycia tu i teraz...
0 komentarze :