wiosna!
Wiosna... oj czekałam na nią... wyglądałam, bo zimą na wsi się zasiedziałam, podgniłam trochę i zdziadziałam... Z utęsknieniem słońca wyglądałam, co osuszy ziemię, przegoni błotne zaspy i wygoni dzieci przed dom... Bo gdy zimno i buro jest najzwyczajniej w świecie nudno... Dzieci zamknięte w czterech ścianach, to przekleństwo i wyjąca syrena rozdrażnienia. Gdy zima za długo trzyma dopada nas dekadencki ból istnienia, zrobione wszystko, co było już do zrobienia... Nareszcie uśmiech na umorusanych twarzach smaganych słońcem, posiadówki w piaskownicy i długie spacery... Jeździki, rowery, auta, taczki, plastikowe kosiarki... nareszcie się ich z domu pozbyłam... ufff... koniec rajdu Dakar w salonie!
0 komentarze :